29 November

Vanochtend hebben we op de Ok afscheid genomen van een paar collega s.
Iedere week komen er in het weekend weer nieuwe en gaan er weer naar huis. Je krijgt als aandenken een certificaat mee, altijd leuk.

Iedere vrijdag is funky friday dwz dat al het personeel in de meest idiote ok pakken rond loopt, heel grappig, misschien leuk om op onze OK in te voeren, wij zijn voor!!!

Iedere 2 weken is er een firedrill, om 06.00 uur in de ochtend of om 16.00 uur in de middag. Het hele schip moet ontruimd worden en iedereen moet verzamelen in het dok. Gelukkig was de onze om 16.00 uur en waren we nog in de Ok aan het werk we hoefden alleen maar te evalueren wat we moesten doen als er echt een brand is.

Je moet er ook niet aan denken dat hier brand uitbreekt 😮

Vandaag ook een foto hoe de hut (van Ineke) er uitziet. Zij slaapt in het bovenste bed en 

“lucky me” ik heb een hele lieve cabin mate die vond dat ik in het onderste bed moest gaan slapen en ze heeft de bedden omgeruild 😍

Ook hebben we vanavond de Ward bezocht (de verpleeg afdeling) om te zien hoe het gaat met de patiënten die afgelopen week geopereerd zijn. Het is verrassend om te zien dat ze alweer redelijk aanspreekbaar zijn na de enorme ingrepen die ze hebben ondergaan.

Sommige operaties zijn heel effectief maar het ziet er niet altijd mooier uit en dit was pijnlijk te zien aan een jonge man die een noma operatie had ondergaan (een tumor die een groot deel van het gezicht wegvreet). Hij zat alsmaar heel verdrietig in de spiegel te kijken, heel sneu. Er was ook een kindje van 11 maanden, die maar 4 kg woog. Hij heeft een hazenlip en krijgt borstvoeding, maar kan niet lopen. Nu is het de bedoeling dat hij eerst op gewicht moet komen en dan in januari geopereerd wordt. Omdat het aankomen nog niet snel genoeg ging, zijn zijn moeder en hij nog in de ward. De moeder slaapt onder het bed, net als de begeleiders ( meestal een ouder )  van de andere patiënten.

Ineke is vanavond “ on call “ , dwz bereikbaar. Anita is morgen de klos.

See you...